-Κυρία, μάλλον, έσπασα το πόδι μου, είπε ο Δ. με το που με είδε, και κρατούσε το πόδι του στον αστράγαλο.
-Αν το έσπαγε, θα κραύγαζες, του απάντησα.
-Μάλλον, το στραμπουλιξα, είπε, αλλάζοντας γνώμη.
-Πήγαινε και βάλε πάγο, τότε, τον συμβούλεψα.
Έσπασε το πόδι;
Είχε και συνέχεια, όμως... Κάποια στιγμή, σηκώνεται κουτσαίνοντας.
- Πως πας έτσι, Δ. μου; τον ρώτησα. Αν σε πονάει το πόδι, πήγαινε να βάλεις πάγο, αλλιώς, πήγαινε κανονικά.
Είδε κι αποείδε, ίσιωσε λίγο το κορμί και περπάτησε, κάπως, κανονικά. Αυτό ήταν. Δεν ξαναπαραπονέθηκε!
lamprini tzo
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου